Stel dat: je nooit meer aan employer branding kunt doen?!

Wat zou er zeker gebeuren als je nooit meer aan employer branding kunt doen? 

Zo’n 1.800 Nederlandse employer brand specialisten zouden op zoek kunnen gaan naar een andere baan. Best veel! En als arbeidsmarktcommunicatie zich ook bezighoudt met employer branding? Dan komen er nog eens zo’n 2.300 collega’s meer op de markt voor iets nieuws. Best een serieus legertje creatieve mensen bij elkaar!

Ik kan me eigenlijk helemaal niet zo goed voorstellen dat dit ooit een reëel scenario wordt. Want als employer branding integraal afgeschaft zou worden in ons kleine kikkerlandje, dan zou het via wetgeving moeten gebeuren.

Goed, even terug naar de stelling. Ik denk dat het kersverse kabinet het even drukker heeft met andere zaken, dan met “(onderpresterende) werkgevers beloften van de Nederlandse werkgever, oftewel employer branding” af te schaffen. Maar evengoed vind ik het leuk om eens een beetje te filosoferen over het onderwerp “stel dat”, want zo heet per slot van rekening mijn column. Dat maakt de column “stel dat” in mijn ogen zo leuk. Het gaat vaak over dingen die bijna nooit voorkomen.

Goed, stel: 

Je bent een werkgever, je zoekt mensen. Monteurs,  financials, accountmanagers, verpleegkundigen of timmerlieden. Het maakt me eigenlijk niet zoveel uit wat voor mensen je zoekt, je zoekt gewoon mensen. 

En je mag niets meer aan employer branding doen. Nooit meer de hei op met het marketing- en employer brand team. Geen wereldverbeterende EVP’s meer maken. Nooit meer flitsende arbeidsmarktcampagnes maken, geen posts meer ontwerpen en A-B testen. Het werkgeversmerk van je bedrijf is ineens weer zo naakt en kwetsbaar als een pasgeboren kind in een vers opgemaakt kraambed.

En ja, ik weet wel dat employer branding heel veel meer omvat dan een hippe zin en een kek campagnebeeld op LinkedIn. Maar voor deze column houden we het allemaal een beetje behapbaar. 

Vet probleem

Dan hebben veel werkgevers toch ineens een vet probleem, kun je rustig zeggen. Er zijn namelijk veel werkgevers die hun employer brand opblazen tot hoge hoogtes. Ze maken beloftes aan (latent) werkzoekenden die ze helemaal niet waar kunnen maken. Dit omdat een “employer brand” simpelweg nogal eens wordt gebruikt als lippenstift op een varken (bekend Brabants gezegde. Zuidoost-Brabant om heel precies te zijn).

Je kent ze wel hoor:

• “We zijn het leukste techbedrijf van Nederland” (er staat een oud voetbalspel in de kantine).
• “We zijn de meest flexibele werkgever in ICT” (op vrijdag stoppen we om 16.00 uur voor een borrel). 
• “We vinden vaderschapsverlof juist belangrijk” (als je thuis je laptop maar continue aan hebt staan). 

Dat type bedrijven.

Aanstekelijk werkgeverschap

Ik steel de quote letterlijk van meneer de hoofredacteur van HRMorgen (Wim Davidse). In een wereld zonder employer branding komt alles neer op aanstekelijk werkgeverschap. In een wereld met employer branding komt overigens ook zo’n beetje alles neer op aanstekelijk werkgeverschap. 

Je moet als werkgever serieus zo goed zijn dat je mensen laat vlammen. In een ideale wereld doen ze dat zonder dat ze jouw marketing-gedoe gezien en gehoord hebben dus. 

Want de arbeidsmarkt is en blijft bijzonder krap de komende jaren. Dus je kunt een parel van een employer brand hebben gebouwd, maar als je bestaande en nieuwe medewerkers er zich niet in herkennen, dan zijn ze net zo snel weg als sneeuw voor de zon.

Stretchen mag

Even terug naar het hier en nu. Naar de wereld waarin je wel lekker in je boshut mag knutselen aan je employer brand. Er mag een stretch zitten in jouw belofte naar de wereld. Een stretch van zo’n 20%, waar je naartoe aan het bewegen bent. Je bent er dus al voor 80% en die laatste 20% staat hard in de planning. Dikke prima! Als je het maar eerlijk communiceert naar je mensen.

Even absurd

Nog even een stukje dagdromen. Stel, er is ineens toch nieuwe wetgeving. De Nederlandse wet verbiedt je als werkgever om ook nog maar enige vorm van employer branding te voeren. Wie zou dat dan allemaal komen controleren? Worden het de employer brand-brigadiers? Of de copyright-commando’s? Best wel heftig. Ik ben ook vooral benieuwd welk bedrijf er het eerste wordt opgepakt voor een serieus marketing-misdrijf of een smeuïg data-delict. 

Resumé

Employer branding is here to stay. Geen zorgen. Maar wil je nu weten of je een echte aanstekelijke werkgever bent? Stop dan eens een tijdje met je employer branding. Maar niet te lang a.u.b. (ik ben een beetje bang dat een groot deel van mijn netwerk anders met fakkels en rieken achter me aan komt). 

Arjan Elbers is één van Nederlands grootste recruitment vakidioten. Met Stichting Guruz verkleint hij het kennisgat tussen mbo-onderwijs en arbeidsmarkt. Verder is hij keynote speaker, auteur van Het Recruitment Fundament & Recruitment Unicorns en voorzitter van Recruiters United. 

In zijn maandelijkse column “Stel dat” schrijft hij over zaken in de arbeidsmarkt en recruitment die eens vanuit een andere kant belicht worden.