De remote recruiter: werven op een zeilboot

‘Remote recruitment’ lijkt als term niet consistent naar hetzelfde te verwijzen: waar de een het heeft over het werven van medewerkers die hun rol op afstand zullen vervullen, heeft de ander het over recruiters die zélf remote werken. 

Elvira Tibboel-Clemens is zelfstandig recruitment- en HR-businesspartner. Daarnaast is ze expert in remote werk en medeoprichter van het platform Locatieonafhankelijk Werk, waar iedereen die remote zou willen werken inspiratie kan vinden om dat voor elkaar te krijgen. Hoe is zij erbij gekomen om volledig locatieonafhankelijk te gaan werken? Hoe kijken opdrachtgevers hiernaar en in welke sectoren is dit al meer gebruikelijk?

In de reeks ‘Remote Werk & HR’ ga ik voor HRMorgen in vier artikelen in op wat remote werken voor HR betekent:

• ‘Help! Mijn medewerker wil remote werken’
• ‘Remote recruitment is wezenlijk anders dan werven in je eigen regio’
• ‘De remote recruiter: werven op een zeilboot’
• ‘Waar gaan we werken? De rol van het kantoor bij remote werken’

Vier maanden per jaar op pad

Tibboel stapte na een baan in de arbeidsbemiddeling over op recruitment tijdens de crisis in 2010. De huur van het kantoor dat ze had was opgezegd en ze werkte vanuit huis. Voor afspraken ging ze naar Van der Valk. “Op deze manier kon ik gewoon de kinderen van school halen en in de schoolvakanties bij ze in de buurt zijn. De kinderen hebben 13 weken schoolvakantie, het scheelt echt veel als je dan niet allemaal dingen hoeft te regelen.”

Toen haar man in 2014 een jaar sabbatical nam, zijn ze gaan zeilen met het gezin. “Toen merkte ik dat ik eigenlijk gewoon kon blijven werken. Ik heb zelfs een HR-scriptie geschreven in die periode.” 

In 2016 werd de term ‘digital nomad’ steeds bekender. Tibboel haakte hierop in met de website locatieonafhankelijkwerk.nl. “Ik ben goed in mensen bij elkaar brengen en kan bemiddelen daarin. De arbeidsmarkt was er destijds totaal nog niet klaar voor. Toen kwam een paar jaar later COVID en bleek dat dit gewoon kon. Ik had die website nog en heb een programma opgezet vanuit het perspectief van HR en de recruiter: hoe kun je remote werk creëren?” 

Het zeilen werd een gewoonte en sinds 2021 werkt Tibboel elk jaar zo’n 4 maanden vanaf de boot. Fysieke afspraken zijn mogelijk wanneer ze de rest van het jaar in Nederland is. “Toen ik lang op zee was, werd het lastiger omdat ik voor recruitment snel moest kunnen reageren. Ik heb mijn manier van werken nu zo ingericht dat ik van tevoren weet wanneer ik goed bereikbaar moet zijn.” Zo zette ze bijvoorbeeld de Werfathon op, waarbij een groep recruiters voor een opdrachtgever één dag gaat zoeken om een acuut probleem op te lossen.

Het perspectief van de opdrachtgever

“Toen ik nog in de uitzendbranche werkte, wilde ik 6 weken naar Indonesië. Niet eens om te werken, maar op vakantie. Van de districtsmanager mocht het wel maar van vestigingsmanager niet. Hoe pak je dat dan aan? Bij remote is dat ook zo. De directe leidinggevende vindt het bijvoorbeeld goed omdat hij vertrouwen in iemand heeft, maar de laag erboven kent die persoon niet.”

Als je als recruiter zelf op afstand wil werken, moeten er dus heldere verwachtingen over en weer bestaan. Het contract en de werkafspraken moeten worden aangepast of (als je met een nieuwe baan begint) hier van meet af aan op zijn ingericht. 

“Ik zie het het meest goed gaan bij de tech-sector, start-ups en bedrijven die een verandering doormaken. Gek genoeg ook bij grote organisaties met veel verschillende locaties, die moeten toch al op afstand afstemmen als je niet altijd naar elkaar toe kunt. Bij internationale bedrijven is het al gebruikelijker, omdat die gewend zijn aan werken in verschillende tijdzones. Soms heb ik al jaren met iemand samengewerkt, voordat ik iemand live zie.”

“Laatst kreeg ik een vacature voor een corporate recruiter, waarin iemand op kantoor moest zijn op een afgelegen locatie. Ik weet inmiddels niemand meer die dat zou willen. Men wil minimaal hybride tegenwoordig. Als het werk remote gedaan kan worden is de vacature zo ingevuld. Er zijn een hoop kleine dingen om over na te denken, maar dan merk je dat mensen die dit al langer doen, over alles al lang hebben nagedacht. Flexibel zijn, discipline hebben.”

Is dit de toekomst van werk?

Tibboel ziet in haar werk en in haar eigen netwerk dat de meeste jonge mensen dit willen. “Die willen niet eens helemaal niet naar kantoor, maar vooral het vertrouwen krijgen. Ze zijn gewend aan flexibiliteit, transparantie en vertrouwen. Uiteindelijk zullen bedrijven erin mee moeten, zeker zo lang de markt schaars is. Voor de voortgang van je bedrijf heb je ook vernieuwing nodig. En in schaarse beroepen krijg je die mensen anders niet. Ook helpt het vrouwen én mannen met kinderen om beter te kunnen bepalen hoe zij ouders willen zijn.”

Zeker bij HR gaat het over goed werkgeverschap. “Als mensen dit nou willen, moet je toch gaan kijken hoe je ze daarin tegemoet kunt komen? Mensen willen niet meer die pingpongtafel.”